Malapit na

bukas, magi-isang taon na akong nagta-trabaho rito sa cebu. at sa biyernes naman, magi-isang taon na kaming mag-asawa ni Alisa.

ang dami nang nangyari sa nakalipas na taon. kung tutuusin, parang imposibleng mangyari sa akin ang mga nangyari this year. pero, nangyari ang mga nangyari. naganap ang mga naganap. at, sa totoo lang, di pa rin ako makapaniwala na nangyari ang mga nangyari.

ano iyung mga nangyari? na may trabaho akong maganda, isang trabahong gustung-gusto ko. na nakapag-asawa ako ng isang napakagandang babae, na hindi ko pa rin maintindihan hanggang ngayon kung paano ako nakapag-asawa ng kasing-ganda niya. na unti-unti'y nagpupundar kami ng mga gamit (flat TV! huwaw... sarili naming flat TV!) na sa wakas, meron na kaming sariling computer.

so... what can i say for this year?

thank you, Lord!

p.s. ok na si Nanay. na-mild stroke lang. e kasi, kumain ba naman ng daing! hmmm... masarap naman talaga ang daing, e. arrgghhh.... naalala ko tuloy nung minsang muntikan na rin akong ma-stroke (yep! 29 years old lang po!). sarap kasi ng daing, e.